Sanda Sudor bij EMBRACE 2025
Ik ben geen kunstenaar die schildert omwille van schoonheid. Ik schilder omdat het moet. Omdat de stilte te luid wordt als ik het niet doe. Kunst is de enige taal die ik vertrouw wanneer de wereld vergeet hoe ze moet spreken. Ik creëer niet om trends te volgen. Ik creëer om te overleven. Om te herinneren. Om te weerstaan. Om te eren wat ik ben kwijtgeraakt. Om een stem te geven aan wie er geen heeft.
Mijn naam is Sanda Sudor, en ik ben een visueel verhalenverteller — een vrouw gevormd door tijd, verdriet, liefde, opstand en twijfel. Vooral twijfel. Ik schilder portretten van zielen. Sommigen ken ik. Sommigen heb ik me slechts voorgesteld. Sommigen hebben nooit bestaan. Mijn reis is niet lineair. Er zijn tegenstellingen. Er is woede en tederheid. Oude littekens, nieuwe visies, en een voortdurende zoektocht naar waarheid. Als oprichter en voorzitter van de Alina Art Foundation, opgericht in Den Haag in 2020, draag ik ook een verantwoordelijkheid die verder gaat dan mijn eigen doek.
Ik cureer en ondersteun het werk van andere kunstenaars — zij die, net als ik, geloven in de kracht van kunst om te verbinden, te helen en uit te dagen. Via de curatoriële projecten van de stichting bouw ik aan ruimtes waar kunst niet geconsumeerd wordt, maar gedeeld. Waar samenwerking belangrijker is dan competitie. Waar het creatieve proces een vorm van aanwezigheid wordt, een gebaar van zorg, een weigering om te vergeten. Ik geloof in kunst die van nature introspectief is, omdat ik geloof dat schoonheid zonder waarheid slechts vermomde stilte is. En ik schilder om ervoor te zorgen dat de stilte nooit wint.
Kunstwerken
